Osnivanjem Konjičkog kluba “Sokol” za brdsko jahanje na Oblačinskom jezeru koje se nalazi na živopisnom predelu između Niša i Prokuplja, Arsen Andrić, iz sela Drainci, je ispunio svoj davnašnji san. Sa realizacijom ideje počeo je kada je u svom selu, na Đurđevdan, oživeo narodnu svetkovinu, na kojoj je posetiocima pored folklora počeo da prikazuje viteške i svebor igre.
“Konjički dani”
Manifestaciju je početkom prošle godine nadogradio organizovanjem trke jahanja u prirodi pod nazivom “Konjički dani”. Tada je isplanirao da uz pomoć izviđača i planinara trasira olimpijsku stazu dužine 120 kilometara, kako bi trka u daljinskom jahanju ušla u međunarodni rang takmičenja.
Staza je trebalo da se proteže od njegove konjušnice do manastira Paljep, otom bi išla planinom do Promaje i planinskih vrhova Strešar i Vrtop, da bi se završila u selu Preslap.
– U ovom sportu vlasnik konja ne može da iznajmi drugog čoveka da jaše njegovog konja. U tome jeste njegova draž. Pobedjuju samo oni koji su vrlo prisni sa konjem i koji sa njim mogu da svladaju sve prepreke na stazi tokom višesatnog jahanja – priča Andrić.
Članovi srpskog Saveza za daljinsko jahanje su odobrili realizaciju ovog projekta na Oblačinskom jezeru, gde će raditi na izgradnji konjičke staze na Malom Jastrepcu, ali i preseljenju njegove odgajivačnice brdskih konja na ovu lokaciju.
Odluku o preseljenju svog krda na jezero, ovaj pasionirani uzgajivač brdskih konja, doneo je kada je video kakve sve mogućnosti ono pruža.
– Ova vrsta konja je u stara vremena srpskom seljaku bila dragocena prilikom obrade imanja i zato oni život nisu mogli da zamisle bez njega – kaže Andrić.
Osim brdskog konja naš sagovornik je od izumiranja sačuvao i staru srpsku rasu pasa salivana ili zmajeva koji su nekada bili verni čuvari srpskih ognjišta. Pse pronalazio je u okviru manastira i sa članovima svog udruženja za zaštitu životinja poklanjao drugima kako bi sačuvao ovu rasu.
Tekst: Gordana Nastić
Foto: Arsen Andrić
