Američka kuga ili trulež pčelinjeg legla je bolest zatvorenog legla. Od ove bolesti larva se zarazi preko hrane dok je još u otvorenoj ćeliji i to u fazi preobražaja. Bacil prodire kroz zidove creva u krv. Inficirana larva ugine trećeg dana po poklapanju legla. Uginula larva postaje žutosmeđe boje i pretvara se u gustu smeđu masu karakterističnog mirisa. Spore su veoma otporne prema visokim temperaturama, sunčevim zracima i hemisjkim sredstvima za dezinfekciju. U medu i vosku spore bivaju uništene na temperaturi od 120 Celzijusovih stepeni za osam do deset minuta, a sačuvaju vitalnost preko trideset godina.
– Bolest se širi putem grabeži, prihranjivanjem zagađenim medom, preko nedezinfikovanih satnih osnova, preko košnica i pribora, selidbom društava u reone zaražene kugom i na druge načine – ističe Ivica Tomić, savetodavac za stočarstvo u vranjskoj PSSS.
Kao prvi znak zaraze, prema njegovim rečima, može da posluži šareni izgled legla umesto ćebastog, ravnog zatvorenog legla. Prvi simptomi bolesti javljaju se na poklopcima ćelija.
– Masa uginule larve ostaje prilepljena za zidove ćelije i tu se sasušuje u jedva primetne crnosmeđe ljuspice. Pčele ne mogu da otvore voštane poklopce sa ćelija saća koji se čvrsto drže za trulu masu u ćeliji i ne mogu da je izbace iz ćelije zbog njene lepljivosti – kaže Tomić i naglašava da se bolest lako i brzo prenosi na zdravo leglo u košnici, prenose je pčele hraniteljice od ćelije na ćeliju, od bolesnog do zdravog društva.
Bolest ne prestaje sama od sebe i potrebna je intervencija. Za lečenje ove bolesti nema sigurnog leka. Zato kada se pojavi mora da se prijavi nadležnoj inspekciji. Zbog daljeg širenja bolesti neophodno je primenjivati preventivne i druge mere. Karantin je jedna od mera, kao i uništavanje zaraženih košnica i spaljivanje, dezinfekcija pribora i alata odgovarajućim dezinfekcionim sredstvom.
– Kod društava koja nisu zaražena ovom bolešću koristi se teramicin pomešan sa sojinim brašnom, Kod društava gde se bolest tek pojavila osim termicina može se korititi i geomicin. Pčele se prethodno pretresu u novu nezaraženu košnicu sa novim nezaraženim sitnim osnovama – savetuje vranjski svetodavac.
Po njegovim rečima geramicin se upotrebljava tako što se u jedan litar šećernog sirupa (1-1) stavlja 1 gram rastvorenog leka i stavlja u hranilicu. Sa jednim litrom sirupa obavlja se 7 do 8 prihranjivanja u razmaku od dva do tri dana. Između jednog i drugog prihranjivanja pčele treba pretresti u novu dezinfikovanu košnicu i to raditi u popodnevnim časovima. Pre davanja leka treba ukloniti medište kako pčele ne bi unosile hranu sa lekom u med. Ako se koristi Teramicin onda ga treba pomešati sa sojinim brašnom u obliku testa, koje se stavlja na satonoše okvira ili zaprašivanjem pet do šest puta na svaka četiri do pet dana.
Tekst i foto: Gordana Nastić